Ο σάλος που έχει προκληθεί λόγω της δημοσίευσης του άρθρου για τους Έλληνες στο γερμανικό Focus που κυκλοφόρησε με τίτλο «Απατεώνες στην Ευρω-οικογένεια» είναι μεγάλος. Στην τηλεόραση, τις εφημερίδες αλλά και τα διάφορα blogs κυκλοφορούν αρκετές αναλύσεις και αφορισμοί, συχνά σε υπερβολικό βαθμό. Τι λέει τελικά στην πραγματικότητα αυτό το διαβόητο άρθρο, και γιατί προσβλήθηκαν τόσοι πολλοί, τόσο πολύ;
27.2.10
Αλήθειες που πονάνε
21.2.10
Όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες...
Στην «Εθνική Συνδιάσκεψη» που διοργάνωσε ο ΛΑ.Ο.Σ. στις 24 Ιανουαρίου με θέμα «Ψήφος και Ιθαγένεια στους μετανάστες», ο πρόεδρος του κόμματος, Γ. Καρατζαφέρης παράφρασε τη δήλωση του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, λέγοντας «όταν αυτός ο τόπος έχτιζε Παρθενώνες, αυτοί ήταν ακόμα πάνω σε δέντρα». Τι έκαναν όμως στην πραγματικότητα «αυτοί», όταν «εμείς» χτίζαμε Παρθενώνες; Άρθρο του Salata TV.
1.2.10
Άνθιμος, ο ιεροκήρυκας του ρατσισμού
Ο μητροπολίτης Άνθιμος μπορεί να έχει πολλά αρνητικά στοιχεία, αλλά η διπροσωπία δεν είναι ένα από αυτά. Ο Άνθιμος είναι σίγουρα περισσότερο ειλικρινής από τον κ. Καρατζαφέρη, και δεν έχει κρύψει ποτέ τα ρατσιστικά και μισαλλόδοξα ιδεώδη του. Έτσι και στις σημερινές του δηλώσεις, χωρίς να έχει την ανάγκη να στρογγυλέψει το λόγο του -δεν αποβλέπει σε ψήφους, βλέπετε-, κατάφερε να συμπυκνώσει το νόημα των λογυδρίων όλων των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ., σε λίγες μόνο φράσεις: «Θα μαυρίσει ο τόπος», «θα γεμίσουμε με παραρτήματα της Αλ Κάϊντα», «Δεν μπορείς να φέρνεις 700 χιλιάδες μουσουλμάνους στην χώρα και να τους κάνεις Έλληνες χωρίς να ρωτάς την εκκλησία», είναι μόνο μερικές από τις αναφορές του στο νομοσχέδιο χορήγησης ιθαγένειας που συζητάει η κυβέρνηση.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν μία προσωπική εμπειρία που ο κ. Άνθιμος θέλησε να μοιραστεί με τους ακροατές του: «Βρέθηκα στην Αθήνα, σε μία πλατεία πέντε λεπτά από την Ομόνοια [...] Τά 'χασα! Απελπίστηκα! Όχι για το χρώμα, αλλά πάντως ήταν ένα δείγμα ότι μαύρισε ο τόπος. Και ότι μας έπνιξαν οι άνθρωποι όπου ζητούσαν επαιτεία»!
Και όπως έχει τραγουδήσει ο Γιάννης Αγγελάκας στο «Αιρετικό»:
και πώς θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός;
Κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό,
διάολε, φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό!»